7 en 8 december

7 december 2014

Omdat we lichamelijk nog in oostkusttijd leven waren we lekker vroeg weg uit Pecos. Op naar de Carlsbad Caverns! Dit is een omweg naar het noorden, en dan morgen diagonaal naar het zuidwesten om route 10 weer op te pakken in El Paso. Zodra we de grens met New Mexico over waren werd het nog vroeger want we gingen weer een andere tijdzone in. Zodoende waren we vroeg genoeg in Carlsbad om een misje mee te pakken in een klein plaatselijk kerkje. Ze waren erg vriendelijk tegen bezoekers – de deken kwam met de microfoon en we moesten vertellen wie we waren en waar we naartoe gingen. Een beetje ongemakkelijk voor Henk, maar ik daarentegen vindt praten in een microfoon altijd enig ;) De andere bezoekers waren pijplijn jongens, er wordt in de buurt een pijp aangelegd, het is olieland.

Er is een klein kampeerterreintje aan het begin van de Carlsbad Caverns National Park weg waar we hebben overnacht. Nogal minimaal, maar met een kampeerbus heb je niet veel nodig behalve elektriek en water, dus we waren happy zat. We hebben ’s avonds in het restaurantje gegeten en het was lekker voor een redelijke prijs. En prima bediening ;)

Maar eerst naar de grotten. Een belevenis van jewelste! Er zijn een fiks aantal grotten en zooo veel niveaus en zijarmen. Ze ontdekken er regelmatig nieuwe stukken bij. Er is een heel lange grot in de buurt waar ze geen bezoekers inlaten, zelfs als wetenschapper mag je er niet zo maar in; die is alleen maar voor onderzoek. De fotos zijn ongelooflijk.

In het bezoekerscentrum bekeken we het 3-D model en kozen een van de meer eenvoudige rondleidingen: een lantaarn tour de “linkerhandtunnel” in. Anderhalf uur met de ranger en drie andere bezoekers in een kronkelige tunnel, originele grotvloer, stevige kaarsjes in onze ouderwetse lantaarns, dit is hoe de tunnel in het verleden was verkend. Ontzettend gaaf. 

Geen grote zalen in dit stuk, maar wel moesten we ons langs stalagmieten en langs kleine poeltjes friemelen. We hebben in een breder stukje een paar minuten in het complete donker gezeten om te luisteren en het donker te ervaren. De leukste spelonkgroeisels in de tunnel waren wratten van kalksteen aan alle kanten en in alle richtingen op de stalactieten en stalagmieten. Ze weten niet eens waarom – ze denken dat er bacterieen bij betrokken zijn misschien, en dat wordt o.a. in die andere grot onderzocht.

 

Na de rondleiding was er genoeg tijd over om de “Big Room” rond te lopen, een geplaveid pad van 2 kilometer door EEN enorm grote grot. Deze grot is ongeveer, oh, zeg maar 14 voetbalvelden groot. Zo prachtig, verbazingwekkend, gaaf, adembenemend, indrukwekkend, onbeschrijflijk. Mooi belicht, heel hoge plafonds met stalactieten en rietjes en wapperende gordijnen, brede vloeren met dwergen en feetjes en monsters met grote tanden, 

lange hoorntjes met opgestapelde druipende ijsbolletjes, 

doorkijkjes naar kleine mini-grotjes met popcornachtige afzettingen, gedruppeldruppel van het plafond in kleine kristalheldere vijvertjes – en op je hoofd. 

Henk heeft bijna 100 foto’s gemaakt in de hoop dat er een paar goeie bij zouden zitten, en tot onze verbazing waren ze allemaal prima scherp. De flitsbatterij lag wel op apegapen…

We moeten hier beslist nog een paar keer naar toe. Er zijn nog zoveel andere grotten en tunnels!

8 december

Carlsbad Caverns NP is maar een half uur van Guadalupe Mountains NP, en het is onderweg naar El Paso. Dus was het plan om daar even te stoppen. Na een luie ochtend – nou ja, lui, we hebben “even” het kleverige modderstof van de bus geprobeerd af te wassen – waren we om 11 uur bij het Guadalupe bezoekerscentrum. Een paar lekkere dingen ingepakt en ongeveer drie kwartier het “Devil’s Hall” klauterpad op gelopen, een zitrots gevonden en gelunch’d, toen terug. Even lekker in beweging in de schone, frisse berglucht. Henk’s zware kou gaf ongeveer halverwege de strijd op en hij voelt zich sindsdien een stuk beter.

Aangezien de weg recht en rustig was zijn we helemaal tot Tucson gekomen, en draaiden omgeveer 9 uur bij een nieuwe en beslist Super WalMart het parkeerterrein op. Voor die tijd, halverwege de middag, besloten we morgen nog een omweggetje te maken, via Lake Havasu, en dit kost ons maar een half uur rijtijd. Henk heeft een gepensioneerde collega gebeld, die thuis is en ons gelijk voor het eten uitnodigde. Dus het volgende doel is om op 9 december in Cattail Cove Staatspark te overnachten, net ten zuiden van Havasu City. We zijn daar al eens geweest en het is een prima park en kampeerterreintje.