20 april

 

We zijn weer thuis! Woensdagavond laat, na twee lange dagen in de auto en even bij Lisa en familie langs om te eten woensdag.

De route: dinsdag begon in New Orleans met een stukje route 10, 610 om de stad heen, nog een stukje 10, daarna noordoostelijk op 59 door Alabama en Georgia. Route 40 bijna door Tennessee, en toen 81 tot Roanoke, Virginia. Overnacht in hetzelfde motel als de vorige keer dat we door Virginia reden. Woensdag op 81 meer Virginia, hoekje Maryland, piepklein stukje West Virginia, en Pennsylvania. In Scranton, PA, over op 84, door New York en Connecticut, 90 door Massachussetts, toen een beetje 95 naar Lisa toe, en 's avonds 93 naar New Hampshire! Yeay! Heerlijk thuis!
En dat was het. We verwachten nu niet veel gereis tot eind mei, wanneer we terug gaan naar Tennessee voor de wereldfinale van DestiN ation ImagiNation.

De interessante details: Zwarte gieren in Alabama - die lijken sprekend op de kalkoengieren maar hebben een zwarte kop ;). Het gave landschap in de Appalachian Mountains. Eindeloze wegreparaties - het deed ons denken aan de grap van een plaatselijke comediant: de vier seizoenen, bijna winter, winter, nog steeds winter, en wegreparatie. Hij had het over New England, maar de hele oostkust wordt blijkbaar gerepareerd... In Alabama was er een stuk van 72 km: snelheidslimiet 80, dubbele boetes in de werkzone, hier en daar een stel roodwitte tonnen, een politieauto met lichten aan achter een pick-up truck, en 15 km verderop twee constructievoertuigen... maar elders werd er ook echt gewerkt. Aangezien we naar het noorden reden, zagen we de lente achteruit lopen, en hier thuis begint de forsythia net uit te lopen. We kunnen dus van de hele lente genieten - vooruit lopend ;)

Nu ik er weer ben kan ik Niamh en Steve helpen verhuizen; misschien, als het nieuws van Bob de makelaar goed is, ga ik het huis voorbereiden om (weer) te verkopen; en ik moet met de kleinkinders spelen. Oh, sorry, ik hou op, hier is er een!

Over en uit!